Tweede update!

Een tweede update vanuit Ghana! Hier hebben jullie natuurlijk allemaal op gewacht :p. Dit land heeft zoveel charmes, zoveel mooie dingen. En ondanks dat de mensen arm zijn (wat natuurlijk ook wel te zien is), zijn ze blij met alles wat ze hebben.

Dinsdag ben ik aangekomen bij mijn gastgezin, na een 2,5 uur durende reis per Tro tro, het meest gebruikte vervoersmiddel hier. Meteen toen ik hier aankwam werd ik al warm verwelkomd. Mijn familieleden zijn de meest vriendelijke mensen die ik ooit heb ontmoet. Zo gastvriendelijk en open, en ik kan alles met ze delen. Net alsof ik hier echt thuis ben. Mijn vader en moeder hebben 3 kinderen, 1 dochter en 2 zoons. De dochter woont niet meer thuis, maar haar zoontje en dochter zijn heel vaak hier in huis. En het is super om dan met die kindjes te spelen. Ook in de community (vergelijkbaar met een wijk in Nederland) waarin we wonen zijn heel veel kinderen die het geweldig vinden om met een ‘obruni’ te spelen. Zo noemen ze al de blanke mensen. Dus als je over straat loopt hoor je ze van alle kanten roepen. Dat hoort er ook allemaal bij :)
Op het begin was ik een beetje bang dat het eten me niet zou bevallen, maar ook dat valt allemaal mee! Het eten is hier heel lekker. En elke dag zorgt mijn mama ervoor dat we weer iets lekkers kunnen eten.

Gisteren hebben we een beetje rondgekeken in Swedru, het plaatsje waar ik nu zit. Het is heel anders dan in Nederland natuurlijk, maar niet per se op een slechte manier! Ze hebben een postkantoor, verschillende banken en een hele grote markt. Allemaal kleine straatjes waarin mensen zitten die van alles verkopen. Van vers fruit tot vers gevangen vis die daar gewoon in de open lucht ligt. Je kan je dus wel voorstellen dat het daar niet super lekker ruikt, maar ook dat hoort erbij. En het kost hier allemaal zo weinig! Een hele ananas kost hier 2 cedi, dat is dus ongeveer 50 eurocent. En die komt dan vers van de boom die je iets verderop ziet staan. Natuurlijk hoort ook afdingen er een beetje bij. Je bent blank, dus je hebt geld. Dat is hoe ze hier denken. Niet helemaal waar, maar daardoor is de prijs vaak dubbel zo hoog. Onderhandelen is niet mijn beste kwaliteit, maar het gaat steeds beter :).

Vandaag was dan de eerste dag in het ziekenhuis. Wat ze zeggen over de Afrikaanse tijd, is meer dan waar. Om half 9 zouden we aanwezig zijn bij de hoofdverpleegkundige, en om kwart over 9 was ze er. Maar goed, geduld is een schone zaak, ze zijn niks anders gewend. Het ziekenhuis is nog best wel primitief, maar ze hebben de apparatuur wel. Steriel is het niet helemaal, want de verpleegkundigen lopen gewoon met blote armen en benen naar binnen en buiten. Maar verder is het beter dan ik had verwacht. Ik ben vandaag begonnen met werken op de kinderafdeling. Het was best rustig omdat heel veel kindjes vandaag naar huis mochten. Maar toch was het mogelijk nog te helpen met de rondes, dus de temperatuur meten, de hartslag en de respiratie. En ook dat gaat allemaal handmatig. Alle patiënten dossiers worden met de hand bijgewerkt en ingevuld en computers gebruiken ze niet echt.
Gelukkig heb ik nog niet echt super heftige dingen meegemaakt. De meeste kindjes hebben malaria en daar weten ze hier heel goed mee om te gaan. Dus wat dat betreft zit het wel goed :)

Dit waren zo een beetje de eerste indrukken van Swedru en het ziekenhuis. Tot nu toe bevalt het dus allemaal heel goed! Ik hoop dat ik binnenkort nog meer te melden heb en dat jullie het leuk vinden om op de hoogte te worden gehouden!